Nené Losada Rico en 2007
Nené Losada, la que fuera decana de les Lletres Asturianes. La escritora valdesana Nené Losada Rico, dexónos n'abril de 2009, a la edá d'87 años. Nes cuasi nueve décades de vida que tuvo, la escritora, considerada nel momentu de la so muerte decana de les lletres asturianes, dedicó bien de tiempu a escribir n'asturianu, siendo una firma defensora de la oficialidá del idioma.
Ñació en L.luarca'l 10 de payares de 1921. Trés años depués, al morrer la madre, llévenla a Sanfliz de Trevías, pa cola güela. Ellí diba vivir hasta que, con diecinueve años, casa y torna pa L.luarca, onde sigue viviendo. De formación autodidacta, amuésase como una temprana escritora de relatos y poemes en castellán. Tiempu más tarde, empezará a facelo na llingua del so llugar, utilizando formes poétiques mui cercanes a les de la poesía oral popular. En 1992 recoyó bona parte de la so obra en versu nel volume Cantares valdesanos, n’edición de Consuelo Vega, que se completa col nuevu llibru poéticu apaecíu en 1997 col títulu de Entre apigarcios, dende entós espublizó tamién la so obra en castellán nun volume completu.
L'autora recibió numberosos homenaxes y premios. Col so nome convócase cada añu un premiu de poesía. Nel añu 2000 recibió l'Urogallo de Bronce, entregáu pol Centru Asturianu de Madrid, al que nel 2005 se-y sumó la medaya de plata del Principáu d'Asturies. En 2007 recibió'l Premiu Timón que concede l'Arribada, pola mor de la so trayectoria lliteraria, y en 2008 foi nomada Fía Predilecta del Conceyu de Valdés, amás de poder ver colgáu un retratu de so na Casa Conceyu.
Cola muerte de Nené Losada Rico la lliteratura asturiana perdió una de les sos voces hestóriques, una de les últimes figures de la nomada Xeneración de la Posguerra, que nos últimos años dexó tamién nel camín a escritores como Mánfer de la Llera o Eva González. Agora Asturies va facer l'homenaxe que merez.
Fonte: Asturnews.
Los gobiernos del Principáu lleven 34 años cellebrando la selmana de les lletres asturianes y refugando al tiempu la oficialidá de la llingua asturiana. Toa una contradicción escontra los drechos llingüísticos, tornaos nuna amuesa de folclorismu.
ResponderEliminarYe verdá lo que diz Llucía porque la Selmana solo caltiense nel ámbitu académicu-políticu y llueñe del sentir de la cai y la muncha xente qu'esixe la oficialidá.
ResponderEliminarPero tamién ye verdá qu'ayuda a que de alguna manera siga viva la llapada de la llinmgua asturiana nos medios de comunicación y políticos.
Esta situación provoca un problema llenu de contradiciones y duldes pa munches y munchos asturianos.
A too esto ¿cómo ye que sigue tan calladina l'ALLA nestes y n'otres munches circunstancies?
Ta pa dar y recibir premios y subvenciones nos actos académicos.
ResponderEliminar