La ICML averó les nueves llínies d'estudiu sobre llingües minoritaries

El sábadu pasáu finó la XII edición de la conferencia internacional sobre llingües minoritaries (ICML), qu'axuntó na ciudá universitaria de Tartu, n'Estonia, a especialistes de tol mundiu n'árees como'l billingüismu, la planificación llingüística, los drechos llingüísticos o la pedagoxía.
Como yá pasare na edición anterior, esti añu les llingües minoritaries de Centroeuropa y Europa l'Este foron les protagonistes, con atención especial a la familia finougria y a la fastera del Bálticu. Tamién tuvieron espaciu les llingües de signos, con delles ponencies y cartelos nos qu'había un interesante enclín haza'l billingüismu y los fenómenos d'interferencia y miesta de códigos.
Foi la xestión del contautu de códigos, tanto dientro como fuera les llingües minorizaes, una de les víes de futuru nes que coincidieren munchos de los asistentes a la conferencia. Y ello ye que, si hubiere qu'identificar una tendencia renovadora dafechu na ICML XIII, ésta sedría la del multillingüísmu. Nesi sen, un ponente australianu, dixo que, una vegada trabayaes y afitaes na planificación les polítiques de sobrevivencia, de proclamación d'identidá y de llucha pol estatus y los drechos llingüísticos, agora-y tocaba'l turnu a l'espoxigue de les redes multillingües, con una interaición mayor de les axencies nos planos llocal, estatal y global.

Otres aportaciones de la ICML llamaes a creyar tendencia xiraron al rodiu de temes como la demanda d'una supervisión más efeutiva na aplicación práutica de la Carta Europea de les Llingües Minoritaries o Rexonales, del potencial de la téunica los “paisaxes llingüísticos”, de les ventayes del usu d'encuestes y metodoloxíes comunes pa la comparanza ente estudios sociollingüísticos de realidaes alloñaes y del puxu lo tecnolóxico nos averamientos más recientes nel enseñu de llingües minoritaries.

L'actuación ibérica nes conferencies restrinxóse a les llingües catalana, vasca y asturiana. Nel casu catalán, l'enclín foi sociollingüísticu, con dellos estudios comparaos, mientres que los representantes vascos trabayaron más nel usu los soportes (televisión y Internet) pa les xeres d'espardimientu. En cuantes al asturianu, la única ponencia presentada foi d'Alejandro Fernández-Cernuda y faló del valir del análisis de la neoloxía como sofitu pa les midíes de planificación.