Mostrando entradas con la etiqueta lhéngua mirandesa. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta lhéngua mirandesa. Mostrar todas las entradas

26/5/17

“A Importáncia de Escrever e Divulgar Mirandês e lançamento do libro Meia Ambuça de Cuontas”



  Cul mote “A Importáncia de Escrever e Divulgar Mirandês e lançamento do libro Meia Ambuça de Cuontas” decorriu mais ua Quarta-Feira Cultural, ancerida nas sessones pormobidas pul’Unisseixal, ne l ouditório de la Junta de Freguesie d'Amora-Seixal.
  L’abertura de la sesson fui feita pula Bice-Reitora Srª Porfª Mariana Mareco, que deixou an nome de to l’eiquipa de la Reitorie palabras d’agrado i sastisfaçon por mais ua beç ne l ouniberso d’atebidades recreatibas i culturales tener pula terceira beç la Lhéngua Mirandesa.
  Apersentado çpuis ls anterbenientes que fúrun António Cangueiro cumo ourador i Faustino Antão cumo outor.

  A modos de prólogo i cul oubjetivo de purparar to l mundo que staba naqueilha sala pa l mote an queston, fui lido l mesmo testo que an 1999 n’Assemblé de la Republica fui apersentado als deputados, quando reconhecírun i oufecializórun ls dreitos lhenguístico de la quemunidade mirandesa pul porsor Francisco Domingues, de l mesmo modo la cunterránea Srª Irene Domingues liu ls bersos que l ambestigador Leite de Vasconcellos screbiu i publicou an 1884.

  Dado que stában lhançados ls dados de todo l que s’eirie passar fui la beç de António Cangueiro fazer ua eicelente çcriçon donde benie la fala mirandesa, sue ourige, sou território l’ambolbéncia que tenie esta fala ne l Reino de Lhion, de ls sous gobernantes, sues populaçones. Cumo sendo un meio de quemunicaçon fui tamien eilemiento decisibo ne l zarrolho dua quemunidade i sue cebelizaçon. L’amportáncia que tubo i ampenho de ls falantes para que chegasse anté ls nuossos dies i ser reconhecida cumo lhéngua oufecial de la nuossa Nacion.

  Balorizando l trabalho de todos aqueilhes q’ambestigórun i lhuitórun para q’hoije tenga un Cumbençon Ourtográfica, seia scrita i pormobida. Ponendo an çtaque todo l trabalhou, l que fizo i pormobiu l ambestigador i Mestre Drº Amadeu Ferreira que mos deixou an Marçio de 2015. Puis fui par’alhá de la sue ambolbéncia d’outor/scritor de muitos trabalhos d’ambestigaçon, lhibros, manifestos, cumo poeta, tradutor, ourador, porsor i dinamizador repunsable por cursos d’ansino de l mirandés (cul porº Francisco Domingues) na region de Lisboua. Ancerrou sue anterbencion balorizando l lhibro “Meia Ambuça de Cuontas” ne l campo lhiterairo, l’amportáncia que ten screbir ne ls dies d’hoije an mirandés, l rialismo i carino que ten l outor quando scribe, anriquecendo este património.

   Subre l lhibro falou l outor, çtacando ls cuntenidos de las cuontas, sues eras i tamanhos, ls oujetibos que ténen i la rezon de séren puostas an lhibro i publicadas. Cuontas de bários tamanhos, que fúrun screbidas al lhargo de ls anhos, cumo treino de scrita i relhato de las bibéncias, ne l medrar social. Cuontas screbidas sien apeias nien prouas, cuontas que son l reconhecimiento al pobo mirandés que trouxo anté ls nuossos dies esta fala, als ambestigadores, porsores, scritores, quier stéian antre nós ou que yá mos deixórun, pul sfuorço i ampeinho. Cuontas cul oubjetivo de registrar todo un bocabulairo que se nun fur acautelado se puode perder para siempre.

  Antes d’ancerrar la sesson houbo tiempo para percuras i respuostas, fúrun lhidos bersos d’outorie de Drº Amadeu Ferreira an mirandés pul porsor Francisco Domingues i an pertués pula porsora Mariana Mareco.

  Bien háian todos, ls que perponírun, ls que partecipórun, ls que fazírun percuras i n’assemblé stubírun puis fui gráçias a eilhes que mais ua beç la lhéngua i cultura mirandesa stubo an çtaque.
  Stá de parabienes la cultura.  Bien háiades.                   Fonte: frolesmirandesas.blogspot.com.es

14/5/17

Parabienes, muitos parabienes



  Quando todo s’afiguraba que nun tenie tiempo, alhá arranjei un cachico i fui-me, a cumbite de l miu stimado amigo porsor Firmino Bernardo, a la Biblioteca Camões an Lisboua, na tarde de sábado passado, al salimiento de la Rebista “A Morte do Artista”. (Rebista screbida an pertués, mas tamien ten testos an mirandés)

  Momiento pa nunca squecir, cousa guapa, nun tengo muitas palabras pa çcrebir l’eimoçon que me quedou i cuido que a to l’assemblé persente, oubir a la par de l pertués testos an mirandés.

  Lidos cun clareio i eisatidon por Firmino i demais lheitores que tubírun a sou cargo toda l’ancenaçon d’antrada deste ambento cultural. Firmino ye ua pessoa que se dedica i q’ama l mirandés cumo nós mirandeses, que nun perde las ouportenidades que ten pa screbir, dibulgar, publicar an mirandés.

  Nun sei quantas pessonas stában an que la sue purmeira fala fui l mirandés, cumo you, tamien nun amportaba, l que sei ye que todos l scuitórun c’ua atencion sagrada, assi cumo als demais atores. Peçque era algue mui special que le chegaba, que sabien q’eisistie mas que nun ye to ls dies que se ten pa saborear.

  Ye de lhoubar estas einiciatibas, de fazer oubir la nuossa lhéngua, ademais nun sítio tan afamado cumo ye la Biblioteca Camões, adonde se respira, sinte la cultura.

  Bibimos un tiempo de muita repunsablidade, mui amportante, c’un necidade de se pormober, dibulgar, de se fazer houbir, de lhebar a to ls lhados l mirandés.

  Pormober ambentos i einiciatibas c’un splicaçones, lheituras, adonde l mote seia la cultura i lhéngua mirandesa ye nuosso deber. Por forma a dar cuntinaçon al trabalho de ls porsores, ambestigados, que tanto lhuitórun i inda lhúitan para que la sementeira que fazírun i fázen deia grano.  Dius bos l pague porsor Firmino.                                                 Fonte: frolesmirandesas.blogspot.com.es