Pola normalización de la llingua asturiana

Xose González
Pola normalización de la llingua asturiana
Oficialidá del asturianu darréu

Da la impresión de que l'executivu asturianu nun tien nenguna intención de movese haza la oficialidá, ye pa esmolecese l’estáu de desatención que tienen acutao pal asturianu. Sigue ensin dase una situación de normalidá en materia llingüística, tantu no que cinca a la toponimia (qu’en munchos casos sigue ensin respetase), como en cuantes a garantizar l’acesu a la documentación y la información n’asturianu, nin munchu menos exercer el llexítimu drechu a caltener la comunicación cola alministración en llingua asturiana.

La so defensa y normalización enxamás se pue ver como una agresión a la llingua castellana que toos apreciamos, tolo contrariu ya que l’emplegu del asturianu nun ye más que niciu de xusticia, normalidá, modernidá y d’elemental sentíu democráticu. Cumplir les lleis, respetar la toponimia oficial asina como visualizar l’idioma nos medios de comunicación y n’alministración pública, amiesta drechos, oportunidaes y desarrollu.

Si’l rexonalismu manifestáu pol Sr. Francisco Álvarez-Cascos ye realmente sinceru y nun respuende a una maniobra d’oportunismu eleutoralista, tien la obligación moral y la responsabilidá d’asitiar como ún de los puntos prioritarios de la axenda política del gobiernu l'axustar un procesu de reforma estatutaria qu’incluya la oficialidá de la llingua asturiana, p'acabar cola situación d'anormalidá en materia llingüística.

Fai falta un nuevu puxu, necesariu pa llograr alcuerdos xenerosos ente tolos partios con representación parllamentaria na Xunta Xeneral y empobinase coordinadamente peles mesmes víes d’una pernecesaria xunidá d’aición. Agora más que nunca ye precisu xuncir fuercies, superar rocees y desalcuentros y lluchar pol oxetivu común, que nun ye otru que la oficialidá del asturianu.

Ye’l momentu de que el nuevu executivu pase a l’aición y que faiga un apueste pol asturianu, tienen que dexase yá de cálculos interesáos y d’estratexes elleutoralistes y comprometese d’alcuerdu col so deber a poner “la oficialidá del asturianu” nel centru del debate politicu, pa garantizar la so igualdá xurídica col castellanu, asina como la conservación d’ún de los elementos más importantes del nuesu patrimoniu cultural.

Ye tiempu pa cumplir y pa facer… Cumplir les lleis y decretos que mos asisten y que, sistemáticamente la mesma Alministración desprecia ya inora. Facer y tomar determinaciones que faigan que la llingua asturiana tea presente con normalidá en tolos aspeutos de la vida pública y que la población que s’espresa nella tenga asegurada la so igualdá xurídica al traviés d’un marcu d’oficialidá nel Estatutu d’Autonomía.

Ye de tou puntu irresponsable que los retayos sían una sida pa la vulneración de los drechos llingüisticos de les persones y pal cumplimientu de les lleis. Claro que la oficialidá del asturianu supón un gastu, pero esi gastu pue ser mínimu si les coses se faen con sentíu común, nun ta de más recordar qu'Asturies yá dedica un presupuestu añal a la política llingüística que nun se vería enforma aumentáu nun estatus d’oficialidá.

Fonte: Asturnews