Na semeya, Teresa Almeida Subtil
                     Este nun ye un Abril qualquiera,
                     ye mimória, delor persente, soudade de feturo
                     pássaro a nacer, poesie siempre.
                     Sembrado de lhibardade, Abril ye ainda un nino
                     a sunrir i a scunder-se, çcalço i çpido, por ende.
                     Este nun ye un Abril qualquiera,
                     trai ua mochila cumo pendon i arrepelo d´houmanidade,
                     ye Abril perfundo, fame de mudança i berdade.
                    I ne l mirar la poesie, siempre. Anque atafanhada
                    an campos de sofrimento, la poesie ye sentimiento,
                    pulsar de bida, gana de sentir i cantar l amor
                    an cada passo i an cada batida d´anquietaçon.
Teresa Almeida Subtil                                                           Fonte: frolesmirandesas.blogspot.com.es

Bien delicáu y sensible.
ResponderEliminarDuce llingua.
ResponderEliminar